ՍոFriend նորաձևության մասին, որի նպատակն է պարզել նորաձևության դերը հաարակության կյանքում։Մեր ժամնակաշրջանում բոլորը փորձում են լինե ոճային GoogleForms հարթակի օգնությամբ։Հարցվողների 89,5% իգական,10,5% ր են։Նորաձևությամբ ավելի շատ հետաքրքրված են կանայք Friend իքային խմբում գերակշռում են 15-20 և 31-35 յին խմբին պատկանող ներկայացուցիչներ։Ըստ զբաղվածության 42%ը ուանող է իսկ 30%ը աշխատում է։Կրթությունը միջին մասնագիտական ​​52,6 % և միջնակարգ 28,1%։ 

Ըստ արդյունքերի Դուք հետև՞ում եք նորաձևությանըհարցին 63,2%ը պատասղանել է այո իսկ 33,3% ոչ։ 

Նշեք Ձեր նախընտրելի ոճը և ինչո՞ւ եք նախընտրում հենց այդ ոճը կամ ոճերը:

Հիմնականում նախապատվությունը տալիս են ` դասական 43,9% , գրանժ 12,3% և սպ 50,9%: Նախընտրում են քանի որ հարմարավետ է 64%, անքն է պահանջում 8%։

Կրածդ հագուստը պատմում է քո մասին, խոսում է հոգուդ լեզվով: Այդպե՞ս է հարցին 47,4%ը նայած տրամադրության, 38,6%ը այո այդպես է, 10,5%ը ոչ։

Հարցվողները այս հարցին դժվարությամբ են պատասխանել։

Հագուստի ո՞ր ֆիրմաներից  եք օգտվում

Pul&bear, Zara, Stradivarius, Next, Elina, Mania, Persona, Alexs հիմնականում օգտվում են այս բռենդներից։ 

Ձեր կարծիքով ո՞ր ոճի հագուստներն են արդիական ։

Հարցվողների մեծ մասը 32.56%-ը ընտրել է սպորտային: Հարցվողների մյուս մասը 31.45%-ը ընտրել է դասական իսկ գրանժ և boho ոճը ավելի քիչ են նախնտրել:

Ձեր զգեստապահարանում որ՞ գույներեն են գերակշռում։

Հարցվողների մեծ մասը 29.50%-ը այս հարցին պատասխանել են մուգ, 22.38%-ը պատասխանել է նյուդ գույներ, 20.35%-ը պատասխանել է վառ իսկ պաստելային և վառ պաստելային գույները ավելի քիչ են նախնտրել:

Գույները ունեն իրենց հոգեբանական նշանակությունը համամիտ եք:

Այս հարցին հարցվողների մեծ մասը պատասխանել են այո:

Այս հարցին հարցվողների մեծ մասը պատասխանել է այո կմասնակցեն:

Հետազոտման պլան ուսումնասիրել հագուստի ոճերը։
Ուսոումնասիրության թեմա-Հասարակութթյան շրջանում հարցում նորաձևության մասին։ 
Թեմայի հիմանվորում, արդիականություն-Մեր ժամանկաշրջանում բոլորը փորձում են գրագետ մոտեցում ցուցաբերել հագուստին ուշադրության դարձնել գունային համադրություներին և նորաձևությանը։
Նպատակ, խնդիրներ –Ճշտել հասարակությունը որ ոճին է նախապատվություն տալիս։
Ուսումնասիրության մեթոդը, գործիքը-հարցաթերթիկ,ձայնագրիչ
Հարցման ժամանակահատվածը-1 ամիս 
Հարցվողների քանակը-50

Անուն, Ազգանուն

Նշեք Ձեր սեռը։

Նշեք Ձեր տարիքը։

Նշեք Ձեր կրթությունը:

• հիմնական
• միջնակարգ
• միջնակարգ մասնագիտական
• բարձրագույն 

Հարցում նորձևության մասին

1).Դուք հետևում եք նորաձևությանը

այո

ոչ

նախընտրում եք իմ անհատական ոճը

2).Ունեք ձեր նախընտրելի ոճը և ինչու եք ընտրել ։

3).Կրածդ հագուստը պատմում է քո մասին, խոսում է հոգուդ լեզվով: Այդպե՞ս է:

Այո այդպես է

Ոչ

Նայած տրամադրության

4).Հագուստի մեջ ինչն եք կարևորում։

Նասկիները

Աքսեսուուարներ

Գունային համադրություները

Կոշիկները

5).Ինչ հայտնի դիզայների եք ճանաչում, որի աշխատանքներն եք հավանում։

Ձեր պատասխանը․․

6).Որ հագուստի խանութներից եք օգտվում։ 

Ձեր պատասխանը

7)Ձեր կարծիքով որ վոճի հագուստներն են արդիական։ 

Ձեր պատասխանը 

8.)Գույները ունեն իրենց հոգեբանական նշանակությունը համաիտ եք։

Ձեր պատասխանը

9).Ձեր զգեստապահարանում որ գույներեն են գերակշռում։

Վառ/Պաստելային

Մուգ

Նյուդ գույներ

10).Կուզենայք մասնակցել հագուստի մոդելավրման և նորաձևության վերաբերյալ նախագծի։

Ձեր պատասխանը

Դիտման մեթոդ

Մեթոդի անունն ինքնին հուշում է, որ այս մեթոդի հիմքում ընկած է դիտելու, նայելու միջոցով տեղեկատվություն հավաքելու գաղափարը: Դիտման մեթոդը օգտագործվում է հիմնականում նախնական տեղեկատվություն հավաքելու համար։

1. երբ որոշակի պատկերացում ունենք հետազոտվող երևույթի մասին բայց այն ճշգրիտ չէ։
2. երբ տվյալ երևույթի մասին մենք ընդհանրապես տեղեկատվություն չունենք:

Դիտման ընթացքում կարևոր է, որ դիտում անցկացնող մարդը գրառումներ անելիս իր կարծիքը չարտահայտի, այլ տեսածի փաստացի արձանագրում կատարի: Դիտման մեթոդը մեզ չի տալիս տվյալներ այն մասին, թե ինչու է մարդը կատարում դիտվող գործողությունները:

Հարցման մեթոդ

Հարցման առանձնահատկությունը կայանում է նրա մեջ, որ հետազոտության ժամանակ կարևորն ընդհանրական պատկերն է, այլ ոչ թե կոնկրետ հարցվողի պատասխանը: Հարցման մեթոդը կիրառելիս
հետազոտողը մշակում է իրեն հետաքրքրող երևույթի վերաբերյալ հարցեր և ներկայացնում դրանք հետազոտվողին: Հարցումները լինում են անմիջական – կարող է լինել վերբալ հարցում և հեռակա- էլեկտրոնային հարցում:

Հարցնան տեսակներ են հացաթերթիկով հարցումը, հեռախոսային հարցումը, ահատական և խմբային, փոտային և փորձարարական հարցումը: Այս հարցման ընթացքում փրձարկվում է հարցաթերթիկը, հարցերի մատչելիությունը:

Քաղաքագիտության և սոցիոլոգիայի հիմունքներ (ուսումնական ծրագիր)

Ուսումնական գրականություն

Նախագիծ

«Քաղաքագիտության և սոցիոլոգիայի հիմունքներ» առարկայի շրջանակներում իրականացվող նախագիծ:

Թեմա
«Հարցումների շարք» թեմայով ուսումնասիրության անցկացում:
Իրականացրեք ուսումնասիրություն Ձեզ հետաքրքրող որևէ թեմայով, ամփոփեք արդյունքները, գրեք նկարագրական- վերլուծական նյութ: Հարցումն իրականացրեք օնլայն՝ G-mail հարթակում։ Կարող եք աշխատել խմբով՝ 2-4 մարդ կամ անհատապես: Հարցման մասանաիցների թիվ պետք է լինի 50 հոգուց ոչ պակաս:

Աշխատանքն իրականաղցնելիս.

• Գրեք ուսումնասիրույթան պլան:
• Կազմեք հարցաթերթիկ:
• Ընտրեք հարցման մասանակիցների խումբը:
• Ամփոփեք և հրապարակեք արդյուները Ձեր բլոգներում:

Նախագծի արդյունքնները հրապարակեք բլոգի համապատասխան բաժնում, ուղարկեք իմ՝ l.aleqsanya@mskh.am էլեկտրոնային հասցեին:

Ժամանակահատված՝ 01,03,2023- 15,05,2023
Մասնակիցներ՝ Քոլեջ, 2-րդ կուրս

Սիրելի թոռնի՛կ,

Չէի ցանկանա, որ Սուրբ ծննդյան իմ այս նամակը չափազանց սրտառուչ հնչեր և այնպիսի հորդորներ պարունակեր, ինչպիսիք են սերը դեպի մերձավորը, դեպի հայրենիքը, և դեպի աշխարհն ընդհանրապես ու նման այլ բաներ։ Այդ դեպքում դու ինձ չէիր լսի, և, երբ այս նամակը կարդաս (արդեն չափահաս կլինես, իսկ ես՝ երջանկահիշատակ), արժեքների համակարգն այնպես փոխված կլինի, որ հավանաբար կոչերս քեզ ժամանակավրեպ կթվան։
Ուստի ուզում եմ գեթ մի խորհուրդ տալ քեզ, որը հենց հիմա էլ կարող ես կիրառել քանի դեռ այս պահին i-pad-ով Համացանցում ես։ Չեմ սխալվի և կոչ չեմ անի հրաժարվել այդ գործողությունից, ոչ թե վախենալով, որ զառամյալ ու հետամնաց պապիկ կերևամ, այլ պարզապես այն պատճառով, որ ինքս էլ հիմա դրանով եմ զբաղված։Կարող եմ միայն խորհուրդ տալ, որ եթե պատահմամբ հայտնվես պոռնոգրաֆիկ բնույթի հազարավոր կայքերից մեկում, ուր կտեսնես սեռական հարաբերություններն իրենց բոլոր դրսևորումներով, ասենք` երկու մարդկային էակների կամ մարդկային էակի ու կենդանու միջև, ջանա՛ չհավատալ, որ ամեն բան հենց այդպես է լինում։ Այդ ֆիլմերն, ի դեպ, շատ ձանձրալի են, որովհետև խոսքը գնում է ընդամենը մի բեմադրության մասին, որի նպատակն է ստիպել մարդկանց տանից դուր չգալ և իսկական աղջիկներին չնայել։ Ի դեպ, ես հիմք եմ ընդունում քո հակառակ սեռի նկատմամբ հակում ունենալու փաստը, հակառակ դեպքում խորհուրդներս հարմարեցրու քո դեպքին։ Նայի՛ր աղջիկներին դպրոցում կամ այնտեղ, ուր գնում ես խաղալու, որովհետև նրանք ավելի լավն են, քան հեռուստացույցի աղջիկները, նրանք մի գեղեցիկ օր քեզ շատ ավելի մեծ բավականություն կպատճառեն, քան առցանց աղջիկները։ Հավատա՛ ինձ, ով ավելի մեծ փորձ ունի ( եթե ես սեքսը դիտեի միայն համակարգչով, քո հայրը երբեք չէր ծնվի, դու էլ Աստված գիտե, թե ուր կլինեիր կամ էլ չէիր լինի)։Բայց սրա մասին չէ, որ ուզում էի քեզ հետ խոսել։ Ուզում եմ ասել մի հիվանդության մասին, որով տառապում է քո սերունդը, նույնիսկ քեզնից ավելի ավագ սերունդը, ովքեր թերևս արդեն համալսարան են հաճախում։ Խոսքը հիշողության կորստի մասին է։
Ճ՛իշտ է, եթե ցանկություն ունենաս իմանալու, թե ով է եղել Կարլոս Մեծը կամ որտեղ է գտնվում Կուալա Լամպուրը, բավական է, որ ընդամենը մի քանի ստեղն սեղմես և Համացանցը քեզ այդ մասին ամեն տեսակ տեղեկություն էլ կտա։ Հենց այդպես էլ վարվիր, երբ քեզ որևէ տեղեկություն է հարկավոր, բայց նայելուց հետո փորձի՛ր մտապահել այն, ինչ կարդացիր, որպեսզի, օրինակ, դպրոցական առաջադրանքդ կատարելիս ստիպված չլինես երկրորդ անգամ նայել։ Քանի որ համակարգիչդ ամեն պահի կարող է քեզ ուզածդ տեղեկությունը տալ, վտանգը մեծ է, որ կորցնես մտապահելու հաճույքը։ Դա նման կլինի, օրինակ, այսինչ փողոցից այնինչ փողոց գնալը սովորելուց հետո, հասկանաս, որ կան ավտոբուս և մետրո, որ քեզ ուզածդ պահին կարող են տեղ հացնել (իսկապես շատ հարմար բան է, դիմի՛ր այդ քայլին ամեն անգամ, երբ շտապում ես) դու կարծես, որ այլևս հարկ չկա քայլելու։ Բայց եթե բավականաչափ չքայլես, կդառնաս հաշմանդամ, ինչպես հիմա անվանում են այն մարդկանց, ովքեր ստիպված են տեղաշարժվել սայլակով։ Լա՛վ , լա՛վ, գիտեմ, որ սպորտով ես զբաղվում, ուստի գիտես՝ ինչպես շարժել մարմինդ, բայց վերադառնանք ուղեղին։
Հիշողությունը ոտքերի մկանների նման մկան է, եթե այն գործի չդնես, կդառնաս ( մտավոր տեսանկյունից) հաշմանդամ, այսինքն, պարզ խոսենք, կդառնաս հիմարի մեկը։ Բացի այդ էլ, քանի որ որոշակի տարիքից հետո ոչ ոք ապահովագրված չէ Ալցհեյմերի հիվանդությունից, այս տհաճ իրադարձությունից խուսափելու ձևերից մեկը հիշողությունը վարժեցնելն է։ Ահա իմ բաղադրատոմսը։ Ամեն առավոտ մի նոր ոտանավոր, մի կարճ բանաստեղծություն սովորի՛ր կամ ինչպես մեզ են սովորեցրել «Չալ Մատակը» կամ «Գյուղի շաբաթը»։ Կարող ես անգամ ընկերներիդ հետ մրցել, թե ով է ավելի լավ հիշում։ Եթե քեզ բանաստեղծությունները դուր չեն գալիս, ֆուտբոլիստների մասին տեղեկությունները մտապահի՛ր, բայց պետք է իմանաս ոչ միայն այսօրվա Ռոմայի թիմի կազմը, այլն նաև մյուս թիմերի մասնակիցների անունները, ինչպես նաև նախկին թիմերի ֆուտբոլիստների անունները (պատկերացրու՛, որ մինչև այսօր անգիր հիշում եմ Թուրինի թիմի կազմը, երբ նրանց ինքնաթիռը՝ խաղացողների ամբողջ կազմով վթարի էր ենթարկվել Սուպերգայում՝ Բաչիգալուպո, Բալլարին, Մարոզո և այլք)։
Բանավեճի մեջ մտիր կարդացածդ գրքերի կապակցույթամբ (Ո՞վ կար Հիսպանիոլա նավի վրա գանձերի կղզին որոնելիս․ պարոն Տրելոնի, նավապետ Սմոլլետ, բժիշկ Լիվսի, Երկարահասակ Ջոն Սիլվեր, Ջիմ․․․)։ Տե՛ս արդյոք ընկերներդ կհիշե՞ն, թե ովքեր էին երեք հրացանակիրների և Դ՛Արտանյանի աղախինները (Գրիմո, Բազեն, Մուսքըթոն և Պլանշե)․․․ Իսկ եթե չուզենաս կարդալ «Երեք հրացանակիրները» (և չիմանաս՝ ինչ վերցնել կարդալու) նույն բանն արա, օրինակ այն պատմվածքների միջոցով, որոնք արդեն կարդացել ես։
Թվում է, թե ընդամենը խաղ է (ու իսկապես խաղ է), բայց կտեսնես թե ինչպես գլխումդ մշտական բնակություն կհաստատեն կերպարներ, պատմություններ, ամեն տեսակի հուշեր։ Քեզ մոտ հարց կառաջանա, թե ինչու մի ժամանակ համակարգիչները կոչվել են էլեկտրոնային ուղեղներ։ Որովհետև դրանք ստեղծվել են քո (կամ մեր) ուղեղի օրինակով, բայց մեր ուղեղը համակարգչից շատ ավելի մեծ հնարավորություններ ունի․ այն համակարգչի նման մի բան է, որն ունակ է քեզ դեպի ետ տանելու, և այն մեծանում է վարժանքի արդյունքում, մինչդեռ սեղանիդ դրված համակարգիչը, որքան օգտագործես, այնքան կկորցնի իր արագությունը և մի քանի տարի հետո ստիպված կլինես փոխել այն։ Իսկ ուղեղդ կարող է մինչև իսկ իննսուն տարի հարատևել (եթե վարժություններդ չդադարեցնես, իհարկե՛) և իննսուն տարեկանում այն ավելի շատ բան կհիշի, քան այսօր։ Եվ այս ամենը կլինի անվճար։Հետո գոյություն ունի պատմական հիշողություն ասվածը։ Խոսքը քեզ հետ պատահած իրադարձությունների կամ կարդացածդ փաստերի մասին չէ, այլ այն բաների, որոնք տեղի են ունեցել քո ծնվելուց էլ դեռ շատ առաջ։

Այսօր, երբ կինոթատրոն ես գնում, ստիպված ես որոշակի նշանակված ժամի մտնել, երբ ֆիլմը սկսվում է, ու հենց որ սկսվում է, կարող է գտնվել մեկը, ով, օրինակ, ձեռքիցդ կբռնի ու կպատմի, թե ինչ է լինելու։ Իմ ժամանակներում, կարելի էր ցանկացած ժամի մտնել կինոթատրոն, այսինքն՝ ֆիլմի կեսից, երբ ինչ-որ բաներ արդեն իսկ տեղի էին ունեցել, ու մենք փորձում էինք հասկանալ, թե ինչ էր դրանից առաջ եղել (հետո, երբ ֆիլմը նորից էր սկսվում, նայում էինք, թե արդյոք ամեն ինչ ճիշտ ենք հասկացել, թե ոչ։ Բացի դրանից, եթե ֆիլմը քեզ դուր էր եկել, կարող էիր մնալ և նորից այն նայել` նույնիսկ այն, ինչ արդեն տեսել էիր)։ Եվ ահա կյանքը նման է իմ ժամանակների ֆիլմի դիտմանը։ Մենք մտնում ենք կյանք, երբ շատ բաներ արդեն տեղի են ունեցել հարյուրավոր, հազարավոր տարիներ առաջ, և շատ կարևոր է գիտենալ այն, թե ինչ է տեղի է ունեցել մեր ծնվելուց առաջ․ որն անհրաժեշտ է, որպեսզի հասկանանք հիմա տեղի ունեցող շատ նոր բաների պատճառը։

Հիմա դպրոցը (բացի քո անձնական ընթերցանությունից) պետք է քեզ սովորեցնի մտապահել այն, ինչ տեղի է ունեցել քո ծնվելուց առաջ, բայց դպրոցը, կարծես թե թերանում է, քանի որ բազմաթիվ վիճակագրական տվյալներ ապացուցում են, որ այսօրվա երեխաները, նույնիսկ ավելի ավագները, որոնք արդեն համալսարան են գնում, ծնված լինելով 1990 թվականին, չգիտեն ( կամ չեն ցանկանում իմանալ) այն, ինչ տեղի է ունեցել 1980թ․-ին ( էլ չեմ խոսում այն բաների մասին, որոնք տեղի են ունեցել հիսուն տարի առաջ)։ Վիճակագրության համաձայն՝ ո՞վ է եղել Ալդո Մորոն հարցին, երիտասարդերի մեծ մասը պատասխանում է, որ վերջինս Կարմիր ջոկատների ղեկավարն է եղել, մինչդեռ նրան սպանել են հենց Կարմիր ջոկատների անդամները: Մի կողմ դնենք Կարմիր ջոկատները, դրանց հետ կապված դեռ շատ առեղծվածներ կան, չնայած որ մոտ երեսուն տարի առաջ նրանք դեռևս մեր ներկան էին։ Ես ծնվել եմ 1932-ին, ֆաշիզմի իշխանության գալուց տասը տարի հետո, բայց ես գիտեի անգամ, թե Հռոմի Երթի ժամանակ ով է եղել վարչապետը (չգիտե՞ս՝ ինչի մասին է խոսքը )։ Գուցե ֆաշիտական դպրոցն ինձ այդ մասին ասել է, համոզելու համար, թե որքան հիմար ու վատն էր այդ վարչապետը (« Խաղաղասեր Ֆակտան» [2]) , որին ֆաշիստները մեծահոգաբար փոխարինեցին։ Եվ հետո, դպրոցը մի կողմ դրած, այսօրվա երիտասարդները չեն ճանաչում անգամ քսան տարի առաջվա կինոդերասաններին, մինչդեռ ես գիտեի, թե ով է Ֆրանչեսկա Բերտինին, որը խաղում էր համր ֆիլմերում իմ ծնվելուց քսան տարի առաջ»։ Պատճառն այն է, որ ես թերթում էի մեր տան պահոցում իրար վրա լցված հին թերթերի կույտը։ Ուզում եմ քեզ նույնպես կոչ անել թերթելու հին ամսագրերը, որովհետև սա հիանալի միջոց է իմանալու շատ բաներ, որոնք տեղի են ունեցել քո ծնվելուց առաջ։
Կհարցնես, թե ինչու է ինձ համար այդքան կարևոր իմանալ այն, ինչ կատարվել է վաղուց։ Որովհետև այն, ինչ կատարվել է անցյալում, քեզ թույլ է տալիս հասկանալու, թե ինչու են որոշ բաներ տեղի ունենում հիմա, և ամեն դեպքում ինչպես ֆուտբոլիստների թիմերի դեպքում, սա ևս մեր հիշողությունը հարստացնելու մի ձև է։
Լա՛վ իմացիր, որ այա ամենը չես կարող անել միայն գրքերով և ամսագրերով, սրա համար լավագույն միջոցներից է նաև Համացանցը։ Վերջինս նախատեսված է՝ ոչ միայն ընկերների հետ խոսելու համար, այլ նաև աշխարհի պատմության հետ, այսպես ասած, երկխոսելու համար։ Ովքե՞ր էին Հիթիթները։ Իսկ կամիսարդնե՞րը։ Ինչպե՞ս էին կոչվում Կոլումբոսի երեք կարավելլաները։ Ե՞րբ են անհետացել դինոզավրերը։ Նոյան տապանը ղեկ կարո՞ղ էր ունենալ։ Ինչպե՞ս են անվանում ցլի նախատիպին։ Սրանից հարյուր տարի առաջ ավելի շա՞տ վագրեր կային։ Ի՞նչ էր իրենից ներկայացնում Մալիի կայսրությունը։ Իսկ ո՞վ էր խոսում Չարի կայսրության մասին։ Ո՞վ է եղել պատմության մեջ երկրորդ պապը։ Ե՞րբ է ստեղծվել Միկի Մկնիկը։

Այս հարցերն անվերջ են, իսկ դրանց պատասխանների որոնման բոլոր արկածներն ուղղակի անկրկնելի կլինեն։ Այս ամենն իսկապես հիշարժան է։ Կգա մի օր, երբ դու արդեն ծեր կլինես ու կկարծես, թե հազար կյանք ես ապրել, քանի որ քեզ կթվա, թե ներկա ես եղել Վաթերլոուի ճակատամարտին, մասնկացել ես Հուլիոս Կեսարի սպանությանը և մոտ ես եղել այն վայրին, որտեղ Բերտոլդ Շվարցը, հավանգի մեջ խառնելով նյութերը, փորձում էր գտնել ոսկի ստանալու հնարը և սխալմամբ բացահայտեց վառոդը ու թռավ օդ։ Քո մյուս ընկերները, ովքեր չեն աշխատի իրենց հիշողության վրա, կապրեն միայն մեկ կյանք` իրենց կյանքը, որը պետք է որ շատ տխուր լինի ու մեծ հույզերով ոչ լի։
Կերտի՛ր հիշողությունդ, մշակի՛ր այն և վաղվանից անգի՛ր սովորիր «Կայտառ Թերեզան»։[3]

[1] Իտալերենում diversamente abile մեղմասածությունը, որը բառացիաբար << այլ կերպ ունակ>> է թարգմանվում, կիրառվում է հաշմանդամ բառի փոխարեն
[2] Խոսքը Իտալիայի նախարարների խորհրդի նախագահ Լուիջի Ֆակտայի մասին է, որին այդպես էին կոչում իր վարած չեզոք քաղքականության պատճառով։ (1922թ․-ի 26 փետրվար- 1922թ․-ի 1 օգոստոս)
[3] Իտալական ժողովրդական մանկական ոտանավոր։

Թարգմանությունը իտալերենից` Լուսիեն Բլբուլյան-Շուքուրյանի 

Աղբյուրը՝  Ումբերտո Էկո

Մերի Մարտիրոսյանի բլոգ

Քրիստինա Ասատրյանի բլոգ

Մերի Վարդանյանի բլոգ

Մարիամ Հովհաննիսյանի բլոգ

Անի  Հարությունյանի բլոգ

Անի Աավդալյանի բլոգ

армянская притча

Стоял ноябрь. Сын пришел к отцу и сказал, что цена на верблюдов так упала, что верблюда можно купить за одну копейку.
– А сколько у тебя сена, чтобы его прокормить? — спросил отец у сына.
– Одна арба, — ответил сын.
– Верблюд стоимостью в одну копейку слишком дорог. В конце марта, когда взошла трава, сын пришел к отцу и сказал:

– Отец, верблюд стоит сто рублей.

– Вот теперь он стоит дешево, надо купить.

Сын купил верблюда и начал посевные работы.

Թարգմանություն

Հայկական առակ 
Նոյեմբեր էր. Որդին եկավ հոր մոտ, ասաց, որ ուղտերի գինն այնքան է ընկել, որ ուղտը կարելի է մի կոպեկով գնել։
 - Որքա՞ն խոտ ունես նրան կերակրելու համար: հայրն ու որդին հարցրին.
 -Մի սայլ,պատասխանեց որդին։
Մեկ կոպեկ արժողությամբ ուղտը շատ թանկ է։ Մարտի վերջին երբ խոտը ծլեց, որդին մոտեցավ հորն ու ասաց.
 - Հա՛յր, ուղտը հարյուր ռուբլի արժե։ 
-Հիմա էժան է, պիտի գնես։ 
Որդին ուղտ գնեց և սկսեց ցանքսի աշխատանքները։

Պարետոյի օրենքը գործունեության արդյունավետության գնահատման ամենատարածված միջոցներից է: Ըստ այս մեթոդի` ջանքերի 20%-ը տալիս է  80% արդյունք, իսկ մնացած 80% ջանքերը տալիս են միայն 20% արդյունք: Այսպիսով, կարելի է հասկանալ, որ ընտրելով այն օպտիմալ ռեսուրսները, որոնք տալիս են առավելագույն արդյունավետություն, կարելի է նվազագույն ծախսերով հասնել մեծ արդյունքի: Միևնույն ժամանակ, հաջորդող ջանքերը կլինեն ոչ պիտանի և ապարդյուն:

Ավանդական աշխարհընկալումը սխալմամբ ենթադրում է, որ բոլոր գործոնները մեր կյանքում ունենում են մոտավորապես միանման ազդեցություն ընդհանուր դրության փոփոխության վրա: Մարդիկ, որոնց որոշումների կայացման հարցում Պարետոյի օրենքը առաջնային չէ, համարում են, որ բոլոր գործոններն ունեն մոտավորապես միանման նշանակություն, որ բոլոր հաճախորդները հավասարապես կարևոր են մեզ համար, որ ընդունված բոլոր աշխատողները միանման արդյունավետությամբ են կատարում իրենց պարտականությունները: Ոմանք մտածում են, որ բոլոր ընկերներն ու ծանոթները հավասարապես կարևոր են, իսկ շաբաթվա բոլոր օրերը բերում են հավասար պտուղներ: Ուսումնական հաստատություն ընտրելիս, այսպիսի մարդիկ ենթադրում են, որ նրանցից յուրաքանչյուրում կարելի է ձեռքբերել միանման գիտելիքներ և հմտություններ: Իրականում Պարետոյի օրենքը ապացուցում է, որ տարբեր իրադարձությունների պատճառահետևանքային կապի մանրազնին վերլուծության դեպքում կարելի է հանգել այն եզրակացության, որ գործողությունների ավելի փոքր մասը  ավելի մեծ ազդեցություն է ունեցել վերջնական արդյունքի վրա, իսկ մնացած ջանքերը գործնականում անօգուտ են եղել:

Ի՞նչպես է առաջացել օրենքը

80/20 տոկոսային հարաբերությունը բացահայտել է տնտեսագետ Վիլֆրեդո Պարետոն՝ դեռևս 19-րդ դարում, երբ ուսումնասիրել է Անգլիայի այն ժամանակվա բնակչության տարբեր շերտերի հարստության կանոնավոր բաշխումը: Գիտնականը հանգել է ցնցող եզրակացության, երբ հայտնաբերել է հետևյալ անհավասարակշռությունը. Ամերիկայի բնակչության 20%-ին է պատկանում ամբողջ հարստության 80%-ը: Եվ այն փաստը, որ փոքրամասնությանն է պատկանում ռեսուրսների մեծ մասը, հաստատվեց ավելի խորը վերլուծության ժամանակ: Ինչպես պարզվեց, բնակչության 10%-ին է պատկանում հարստության 65%-ը, 5%-ին` նյութական ռեսուրսների 50%-ը: Եվ ինչը ամենահետաքրքիրն է, այս թվերը պատահականություն չէին. Պարետոն եկավ այս եզրահանգման՝ ուսումնասիրելով թե՛ Անգլիայի, թե՛ մյուս երկրների բնակչությունների շրջանում  հարստության բաշխումը՝ պատմական տարբեր ժամանակաշրջաններում:

Այսպես դրվեց 80/20 օրենքը, որը, սակայն, ինքը` գիտնականը, չկարողացավ ճիշտ ներկայացնել: Այդ պատճառով էլ ուշարությունից դուրս  մնաց մինչև 1949թ., երբ Հարվարդի համալսարանի պրոֆեսոր Ջորջ Զիպֆը նկատեց այդ օրինաչափությունը: Գիտնականը եկավ այն եզրակացության, որ ջանքերի 20-30%-ը տալիս է 70-80% արդյունավետություն  առավելագույնից: Այսպիսով, Զիպֆը նորից բացեց Պարետոյի սկզբունքը, ցույց տալով բոլոր ռեսուրսների ինքնակազմավորման հիմքերը:

Ո՞րն է Պարետոյի օրենքի կապը առևտրի և մարքեթինգի, բիզնեսի և կառավարման հետ

Առևտրի մեջ Պարետոյի սկզբունքը ենթադրում է, որ բիզնեսում անհավանական մեծ ռեսուրսներ են վատնում ոչ պիտանի աշխատակիցների աշխատավարձի և փոքր հասույթ ապահովող ապրանքների համար: Չափազանց մեծ ուշադրություն են հատկացնում այն գնորդներին, որոնք հասույթի շատ փոքր տոկոս են բերում: Այսպիսով առաջանում է տրամաբանական եզրակացություն, որ կենտրոնանալով ավելի արդյունավետ ոլորտների վրա, կարելի է մի քանի անգամ մեծացնել ընկերության շահույթը:

Բիզնեսի օպտիմալացման համար բավական է ընտրել առավել արդյունավետ աշխատակիցներին, որոնք կվաճառեն ամենաշատ վաճառվող ապրանքները և ծառայությունները:

Եթե խոսենք հաճախորդների մասին, ապա, սովորաբար, ոչ մի մենեջեր  ցանկություն չունի կորցնելու նրանցից ոչ մեկին: Պարետոյի օրենքը սահմանում է.  գնորդների միայն 20%-ը ապահովում է շահույթի 80%-ը, մնացածը վատնում են աշխատակազմի ժամանակը, ընդ որում, առանց էական շահույթի: Ճիշտ կլինի առավելագույն ջանքեր ուղղել մեծ պոտենցիալ ունեցող հաճախրդների հետ աշխատանքին, իսկ մնացած 80%-ի հետ կապը կենտրոնացնել, կրճատել ժամանակը և դարձնել ընկերության համար ոչ այդքան ծախսատար: Այսպես կարելի է օպտիմալացնել  բիզնեսի աշխատանքը:

Ընդհանուր առմամբ, կարելի է եզրակացնել, որ միշտ չէ, որ պետք է ձգտել 100%-անոց արդյունքի: Շատ դեպքերում, բավական է բավարարվել 80%-ով, ընդ որում,  արդյունքի ստացման վրա ծախսելով աննշան միջոցներ:

Մարքեթինգում կիրառելու տեսանկյունից՝ Պարետոյի օրենքը հաճախորդների և մատակարարների վերլուծությանն է առնչվում,  որոնց թիվը որոշ ընկերություններում կարող է հասնել հարյուր հազարի:

Գործնականում, 20/80 հարաբերակցության կիրառումը կայուն չէ: Սա ընդհանրացված պայմանական հարաբերակցություն է, որն իրականում, բազմաթիվ գործոններով պայմանավորված, կարող է գտնվել  5/95-30/70-ի սահմաններում:

Գնորդի ապահոված շահույթով պայմանավորված` գնորդներ ընտրելու տիպիկ օրինակ է ստորև ներկայացված գրաֆիկը:

Գրաֆիկում  ցուցադրված է գնումների ծավալի և գնորդների շահութաբերության հարաբերակցությունը: Այս դեպքում հարց է առաջանում, թե բիզնեսի ինչի՞ն է պետք բուրգի ստորին հատվածը կամ մնացած 80% հաճախորդները, որոնք վատնելու են կազմակերպության հիմնական ռեսուրսները: Իրականում, շատ դժվար է սկզբում գլխի ընկնել, թե որ գնորդը կհայտնվի բուրգի շահութաբերության 5-20% հատվածում: Բուրգի ստորին հատվածով անցնում են գրեթե բոլոր գնորդները, որոնք որոշ ժամանակ անց՝ բարձրակարգ սպասարկման և հոգատար վերաբերմունքի արդյունքում, կդառնան  լոյալ և կապահովեն ավելի մեծ շահույթ, միևնույն ժամանակ, շահութաբերության բուրգի վերին և ստորին հատվածում գտնվում են իրար նման հատկանիշներով և բնութագրերով գնորդներ, որոնք այդ պահին տարբերվում են գնումների ծավալով կամ շահութաբերության ցուցանիշներով, իսկ ընդհանուր բնութագրերով երկվորյակներ են: Այս դեպքում, կարելի է նաև ասել, որ ստորին հատվածում գտնվող, բայցև դրական  բնութագրերով հաճախորդն ունի մեծ պոտենցիալ լավագույնների շարքում հայտնվելու: Սովորաբար, հաջողակ գործարարներն ու վաճառողները ինտուիտիվ կերպով բացահայտում են նման մեծ պոտենցիալով գնորդին: Սակայն, ինտուիտիվ որոշումները կարող են նաև կարևոր պահերին ուշանալ և բիզնեսը ունենա անդառնալի կորուստներ շատ կարևոր որևէ գնորդի դժգոհության հետևանքով: Հաճախորդների հետ հարաբերությունների կառավարման համակարգերը բավականին արդյունավետ գործիքներ են միատեսակ բնութագրերով կամ կարևոր հաճախորդներին բացահայտելու և խմբավորելու համար: Ինչպես նաև կիրառվում է <<80/20 սեգմենտացիա>> տերմինը: CRM հաճախորդների հարաբերությունների կառավարման ծրագրային համակարգերը նաև թույլ կտան արդյունավետ սպասարկել բոլոր հաճախորդներին և մինիմալ ռեսուրսների վատնումով բարձրացնել բուրգի ստորին հատվածում գտնվող ավելի մեծ թվով հաճախորդների:

Այսպիսով, ամփոփելով կարելի է ասել, որ Պարետոյի օրենքի կիրառությունը կարող է հեշտացնել մարքեթինգային վերլուծությունը, ընկերության որոշումների ընդունումը,  էական ազդեցություն ունենալ ռազմավարության մշակման և արդյունավետ կառավարման վրա:

5 օգտակար բաղադրիչներ մաշկի համար

Մասուր: Օմեգա-3 և Օմեգա 6 ճարպաթթուներ:

Սա ավելին է, քան համեղ ըմպելիք և թեյլի այլընտրանք: Մասուրի յուղը պահանջված բաղադրիչ է մաշկի խնամքի համար: Անփոխարինելի Օմեգա 3 և Օմեգա 6 ճարպաթթուների բարձր պարունակության շնորհիվ՝ այս սնուցող բաղադրիչը հարմար է ցանկացած գիշերային քսուքի համար։

Վարսակ. վիտամիններ B3 և B5

Չեմպիոնների նախաճաշը և գեղեցկության փորձագետների սիրելի հացահատիկ  վարսակը հայտնի է իր օգտակար հատկություններով: Այն հարուստ է լիպիդներով, պրոտեիններով, բետա-գլյուկաններով, E, B3 և B5 վիտամիններով. այս բոլոր բաղադրիչներն օգնում են հանգստացնել և խոնավացնել մաշկը: Կատարելապես հարմար է չոր, ձգված, գռգռված, չորուկներով մաշկի համար:

Կեռաս. ալֆա-հիդրոթթուներ

Ոչ միայն ամառային ամենասիրելի միջուտեստ է, այլև հզոր միջոց՝ հիպերգունակավորման դեմ պայքարելու համար: Կեռասը ալֆա-հիդրոթթվի (AHA) բնական աղբյուր է, որ նպաստում է բջիջների թարմացմանն ու մաշկին առողջ փայլ է հաղորդում: Բացի դա, կեռասը պարունակում է C վիտամին. հզոր հակաօքսիդիչ՝ գունաբացող էֆեկտով:

Հատապտուղներ. C վիտամին և հակաօքսիդիչներ

Հյութեղ և քաղցր հատապտուղներ՝ սուպերմթերք, որ բառացիորեն լի օգտակար հատկություններով: Բնական շաքարները գործում են որպես մագնիս՝ օգնելով մաշկին պահելու խոնավությունը: Հապալասը, ելակն ու հատկապես մոշը գերհագեցած են C վիտամինով և պարունակում են ֆենոլների և ֆլավոնոիդների մեծ քանակություն՝ հայտնի իրենց հակաօքսիդիչ հատկություններով:

Կատարյալ են` փայլ հաղորդելու և խոնավացման (պահպանում են խոնավությունը) համար:

Քաղցր շագանակ. վիտամիններ, միներալներ և հակաօքսիդիչեր

Պտուղը հարուստ է վիտամիններով, միներալներով և հակաօքսիդիչներով: Պարունակում է ֆլավոնոիդներ և դաբաղանյութեր, իսկ մաշկի խնամքի միջոցներում ունի տոնուսավորող և կապող ազդեցություն՝ պարգևելով  թարմ և մաքուր մաշկի զգացողություն: 

Կատարյալ է մաշկի մաքրման և տոնուսավորման համար:

В проекте «История моей фамилии» мы узнаем о том, что фамилии и имена несут в себе не просто нарицательные функции, но и богатую историю, благодаря которой можно узнать много интересного о своих предках. Для каждого человека этот вопрос имеет разный вес, что каждому интересно узнать о принадлежности своего рода в древние времена, род занятия своих предков и прочую информацию о своём роде. 

Оглавление
1.История возникновения фамилий и имён
2.История возникновения фамилий
3.История возникновения имён
4. Исследование фамилий

5.Ономастика как наука

Заключение
Список использованных источников

Цель работы – проанализировать фамилии обучающихся с точки зрения разных вариантов происхождения, значения, развить интерес к истории рода.

Задачи:

• Исследовать историю возникновения фамилий и имён.
• Обобщить наблюдения, сделать выводы.
• Составить словарь фамилий курса.

Методы исследования:
Работа с текстом сайтов из сети Интернет и ономастическими словарями.
Исследование происхождения фамилий и имен.

История возникновения фамилий

Фамилия – слово, которое мы привыкли слышать почти каждый день. В переводе с греческого, оно означает «семья». Как правило, фамилия передаётся ребёнку от отца, но таким же образом ребёнку можно дать фамилию матери и даже дедушки с бабушкой.

Но в давние времена фамилий не было, а имена, само собой, повторялись. Тогда возникает вопрос: как понимать, о ком идёт речь в разговоре, или о ком написано в письме? В быту этот вопрос не был проблемой, каждому человеку давали своё прозвище, которое в то время было равносильно фамилии.
Первые относительно официальные фамилии зародились на нашей родине во времена правления Петра I, когда он проводил перепись населения по имени, фамилии и отчеству. Однако тогда не все люди имели фамилии, первыми их получили Князья и знать. В большинстве случаев фамилии происходили от места, в котором они правили. Пример тому князь Мещерский, правивший в Мещере.

В конце 16-начале 17 веков фамилиями начали обзаводиться дворяне. В их фамилиях было больше разнообразия, поскольку не все дворяне были знатного происхождения, следовательно не имели земель. В таких случаях дворянам давали фамилии, основываясь на их достижениях, имеющих вес в развитии государства. Так же фамилии давали в честь имени отца или матери. Пример: Степанов, Дмитриев.
Бывало, что дворянам давали фамилии по старым прозвищам Пример: Пушка-Пушкин, Хитрый-Хитров и т.д.

Ближе к XIX веку фамилии стали доступны служивым людям. Они, в большинстве своём, получали фамилии в честь мест, в которых родились. Примеры: Москвин, Москвитинов.

Общепринято выделять 5 основных путей образования русских фамилий:

1. Фамилии, образованные от канонических и разных народных форм крестильных христианских имен.
2. Фамилии, сохранившие в собственной базе имена мирские. Мирские имена пришли из языческих времен, когда имен церковных не существовало: многие из них были просто именами собственными, другие возникли как фамилии, но потом их основа забылась и они стали просто именами. Третьи имена суеверные родители давали своим чадам, чтобы избавить их от разных житейских проблем: тут-то и появились князья по имени Батрак и Голик, священники по имени Черт и Сатана и, наконец, многочисленные Дураки и Оболтусы, которые таковыми не являлись. Одна была забота у родителей: пусть ребенок благополучно избежит тех бед, которые забирает на себя данное ему имя.
3. Фамилии, образованные от профессиональных фамилий предков, рассказывающие, кто из них, чем занимался. Отсюда Гончаровы, Овсянниковы, Черепенниковы, Бондарчуки, Кузнецы и т.д.
4. Фамилии, образованные от наименования местности, родом откуда был один из предков (основой таковых фамилий становились разные географические заглавия — городов, деревень, станиц, рек, озер и т.Д.): Мещеряков, Семилукский, Новгородцев, Москвитинов и т.Д. д.
5. Интереснейшая группа русских фамилий — принадлежавшие православному духовенству: Аполлонов, Гиляровский, Троицкий, Рождественский. Между прочим – Лужков, Высоцкий, Озеров и даже Майоров и Люминантов.

Таким образом, с течением времени фамилии получили все слои общества нашей страны. В XIX веке очередь дошла до крестьян. В их случае использовали буквально все относящиеся к ним способы: имя отца, матери; род занятия главы семьи; прозвищу и т.д.
Бывало, что крестьяне брали фамилии, опираясь на имена и фамилии помещиков, которым служили или которых лично знали.

Не все крестьяне использовали свои фамилии. Один из известных случаев произошёл во время очередной переписи населения. Тогда крестьяне затруднялись назвать свою фамилию, по этому назвались фамилией известного земляка и его друзей, приезжавших к нему. Это было связано с тем, что кто-то забыл свою фамилию, кто-то её не имел, а кто-то просто хотел её сменить. Это стало причиной увеличения популяции конкретных фамилий.

Среди русских фамилий выделяются самые популярные:

1. Иванов
2. Смирнов
3. Кузнецов
4. Попов
5. Васильев
6. Петров
7. Соколов
8. Михайлов
9. Новиков
10. Федоров

История возникновения имён

В древние времена, ещё до христианства, на Руси младенцев называли самобытными древнерусскими менами, которые, в соотвецтвии традициям, отражали характер человека, а так же его особенности, например, Беляй, Хитр, Сильн, Добр, Криклив, Кудряш. Бывало, что сыновей в семье называли в соотвецтвии очерёдности их рождения: Старшой, Меньшой, Первый, Второй, Третьяк и подобные им. Имелись и фамилии, обозначающие род деятельности, например, Селянин. У большинства народов в древности были такие же особенности в присвоении имён. Одним из представителей таких народов являются индейцы, подмечавшие особенности людей в именах. Пример: соколиный глаз.

С момента принятия христианства имена закрепили в церковных календарях. Но и до наших дней дошли фамилии, образованные от прозвищ: Кот, Соловей, Волк, Лис. Развивалась и двухимённая система имён, когда человеку при рождении давали одно имя, а потом называли по-другому. В этот период распространились имена, состоящие из двух корней, где второй корень «-слав». Это способствовало образованию таких имён, как: Ярослав, Святослав.

Привычные нам именования людей по имени, фамилии и отчеству было введено в XVIII веке. В то же время согласовали списки имён, которые можно выбрать ребёнку. В советское же время пользовались спросом имена, отражающие события в стране. Очень своеобразные имена, носителями которых, в большинстве своём, были девочки. Примеры таких имён: Окятбрина, Искра или вовсе Артиллерийская академия. Однако были и красивые, сохранившиеся в наши дни имена: Лилия, Тимур и Нинель, что значит Ленин наоборот.

Ономастика как наука

Ономастика – это раздел языкознания, который изучает собственные имена, их историю возникновения, а также трансформации в результате продолжительного употребления в языке-источнике или в связи с заимствованием из других языков. В обобщённом значении ономастика — это различные собственные имена, совокупность ономастических слов, — ономастическая лексика.
Предметом изучения ономастики является собственное имя, задача которого выделить именуемого им объекта среди других объектов.

Ономастика имеет прямое отношение к лингвистической дисциплине, ведь для изучения собственных имён в первую очередь понадобятся знания языка. Несмотря на всё это специализирующийся на ономастике человек должен иметь разносторонние знания, прежде всего обо всех направлениях ономастики. Такие детали делают ономастику одной из самых увлекательных наук, привлекающей интерес множества людей разного возраста и пола.